Молитвата не се состои

единствено од стоење и поклонување на нашето тело, или пак читање на молитви... можно е да се молиме на секое место и секое време, со умот и духот. Можеме да го вознесеме нашиот ум и срце при Бога додека одиме, седиме, работиме, во метеж и во самотија. Неговата врата е постојано отворена, за разлика од нашата. Ние можеме секогаш да Му речеме во нашите срца, Господи помилуј.

Отец, зошто си тажен?

- го прашал еден монах својот старец.

„Луѓето заборавија како да ја гледаат вистината. Три пати ви покажав бела наметка со флека на неа. И ве запрашав, 'Што гледате?' 'Нечиста флека', рече секој од вас.

А никој не одговори - бела наметка.

Во часот

во кој сме искушувани мора да бидеме трпеливи и да се молиме. Искушението е паметен мајстор. Способно е да направи малите нешта да изгледаат како големи. Искушението вознемирува, нажалува и создава надворешни битки; знае многу вештини, го доведува човекот во сомнеж. Токму поради тоа имаме мноштво бродоломи. Кога сме нападнати од искушенија, токму тогаш доаѓа и благодатта Божја. Кога некој претрпува искушенија, тогаш ја препознава својата слабост, е покорен и така ја привлекува благодатта Божја. Не дозволувајте ветровите на искушението да влијаат на вас. Тие не ви можат ништо.

Секогаш помнете

дека на Страшниот Суд ќе бидеме судени поради тоа што сме Го љубеле, или што не сме успеале да Го љубиме Него, дури и во најмалата личност.

Анастас, Архиепископ Албански

Нашата изопаченост

нема да ја надвладее неискажливата добрина и милост Божја; нашата бесчувствителност нема да ја надвладее Божјата мудрост, ниту пак нашата слабост Божјата семоќност.