31.1.08

Свети Атанасиј Велики: Против Аријаните

Синот Божји постанал човек, за да ги направи луѓето Синови Божји. Он прво не бил човек, па после постанал Бог, туку бил Бог, а отпосле постанал и човек, за да не’ обожи и направи богови по благодат

Ако делата на Логосовото Божество не се извршени преку тело, тогаш човекот не би бил обожен. А доколку она што му припаѓа на телото навистина не се нарекло Логосово, тогаш човекот совршено не би се ослободил од тоа (т.е. од гревот, пропадливоста и смртта)... Сега, кога Логосот постанал човек и примил на Себе она што му припаѓа на телото, тоа повеќе не се однесува на телото поради Логосот, Кој е во тело. Затоа и луѓето, воскреснувајќи со силата на Логосот, засекогаш ќе живеат бесмртни и непропадливи... Зашто, како што, бидејќи сме од земја, умираме сите во Адама, така, препородувајќи се повторно со водата и Духот (во Крштевањето) сите во Хруста оживуваме, зашто нашето тело веќе не е земно, туку е тело ологосено, поради Бога Логосот, Кој поради нас прими тело.

(Против Аријаните: I, 38-39; III, 33)