Душата не може да живее освен доколку неизмерно и без забуна е соединета со Бога, Кој вистински е Живот вечен (1 Јов. 5,20). Пред да се случи ова соединување во спознавање, видување и проникнување, (душата) е мртва, иако е обдарена со словесност и е по природа бесмртна...