Господ се јавува низ Светиот Дух

140. Благодатта се губи поради гордоста, и тогаш плачам како што Адам плачел, кога го изгубил рајот и говорел: „Каде си, Светлост моја, каде Радост моја? Зошто си ме отфрлил, та пати срцеот мое? Зошто си се сокрил од мене, нажалена е душата моја? Кога беше влегол во мојата душа, ги запали сите гревови мои. Всели се повторно во неа, и очисти ме повторно од гревовите кои Те сокриваат од мене, како што облаци го сокриваат Сонцето. Дојди и израдувај ме со Своето доаѓање. Зошто се колебаш, Господи? Гледаш - венее душата моја и со солзи Те бара. Каде си се сокрил? Ти си екаде присутен, на секое место, но душава не Те гледа и затоа боледува и со тага те бара. Исто така, кога си бил мало Дете, Пречиста Дева, заедно со праведен Јосиф Те со болка Те барала. Што ли се’ не помислувала таа во својот јад, кога не успеала да го најде својот мил Син? (Лк 2,48) Така и светите апостоли по смртта Господова биле нажалени во душата, зашто нивната надеж била уништена. Но Господ по воскреснувањето им се јавил, и тие Го познале и се зарадувале. Така и денес, Господ се јавува на нашите души и во Светиот Дух тие Го познаваат. Симеон Дивногорец бил мало дете кога му се јавил Господ. Порано тој не Го знаел, но кога му се јавил, тој Го познал Господа во Светиот Дух. Господ Го испратил на земјата Духот Свет, и преку Него се познава Бог, и се’ небесно, а без Него човекот е само грешна земја.