За дарувањето

Сумата која ја даваме не се мери според големината на дарот, туку според големината на нашите срца. Сиромашната жена која ја дели својата посна чорба со друга сиромашна жена е за поголема пофалба отколку богатиот човек кој остава неколку златници во храмот. Но, иако повеќето христијани ја признаваат оваа вистина, нивните зборови и дела испраќаат поинаква порака. Кога некој богат човек дарува голем подарок за црквата, нему сесрдно му се заблагодарува; и макар што тој воопшто нема да го почувствува недостигот на тие пари, тој бива фален за неговата дарежливост. Кога некој сиромашен човек дарува мал подарок, ништо не се вели; и иако токму тој дар може да направи да биде гладен (да нема со што да купи јадење), никој не го фали, ниту му благодари. Многу подобро би било да не се фали никој, отколку да се ограничи нашата пофалба на богатиот. Уште подобро, треба да се трудиме да го согледаме секој еден вистински чин на дарежливост, без разлика дали е од богатиот или сиромавиот, и потоа да ја понудиме нашата пофалба. Навистина, да бидеме дарежливи со нашата пофалба онолку колку што се луѓето дарежливи со нивните пари.