Има две состојби на чиста молитва: едната им соодвествува на оние што се подвизуваат во искуството на добродетелите, а другата на оние што се подвизуваат во созерцанието. Првата возникнува во душата од стравот Божји и добрата надеж, а втората од Боженствената љубов и повозвишената чистота.
Признаци на првата се прибраноста на умот и неговото оддалечување од сите световни мислиизвршување на сосредоточена и од ништо непоматена молитва, како Сам Бог да стои пред нас, што навистина и се случува. Признак на втората состојба е обземеноста на умот од Боженствената бескрајна светлина, при негово устремување кон молитвата, кога тој не се чувствува ниту самиот себеси, ниту било што друго, освен Единствениот, Кој преку Својата љубов го исполнува со озарение. Тогаш, движејќи се близу до логосите што се околу Бога, умот ги восприема чистите и јасни откровенија за Него.
Признаци на првата се прибраноста на умот и неговото оддалечување од сите световни мислиизвршување на сосредоточена и од ништо непоматена молитва, како Сам Бог да стои пред нас, што навистина и се случува. Признак на втората состојба е обземеноста на умот од Боженствената бескрајна светлина, при негово устремување кон молитвата, кога тој не се чувствува ниту самиот себеси, ниту било што друго, освен Единствениот, Кој преку Својата љубов го исполнува со озарение. Тогаш, движејќи се близу до логосите што се околу Бога, умот ги восприема чистите и јасни откровенија за Него.
